در خیمه بانوان حرم، هر زنی سعی میکند برای آخرین بار نگاهی به عزیزش بیاندازد؛ اما یک بانو مشغول به کار دیگری است.
دو پسر جوانش را آماده رزم میکند و آرام در گوششان میگوید: اگر با امتناع برادرم مواجه شدید، دائی خود را به مادرش فاطمه (س) قسم دهید تا اجازه میدان رفتن بگیرید. انگار این شیوه کارساز میافتد و چند دقیقه بعد عون و محمد پسران حضرت زینب(س) و عبدالله بن جعفر وارد میدان میشوند. از نوادگان امیرالمومنین علی(ع) و جناب جعفر طیار چنین رجز خواندنهایی هم در میدان اصلا دور از انتظار نیست: « به خداوند شکایت میکنم از دشمنی قوم ستمگری که نشانههای قرآنی محکم و آشکار کننده کفر و طغیان را ترک کردهاند».
هر دو این جوانان پس از رزمی نمایان به شهادت میرسند و امام به همراه جوانان بنی هاشم آنها را به خیمه بر میگرداند.
بنا به نقل قول اکثر روایات مقاتل عاشورا، تمام اهل حرم بیرون می آیند الا مادرشان زینب کبری (س) که درون خیمه می ماند و می فرماید: میترسم که از بی طاقتی زجه کشم و برادرم از من شرم کرده و ناراحت و غمگین شود.
سالهاست که هیئات عزاداری حضرت سیدالشهدا (ع) شب و روز چهارم دهه محرم را به عزاداری برای آقازادههای حضرت زینب اختصاص میدهند.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد